- Możemy już iść - powiedziałem.
Harry szedł bardzo blisko mnie. Nasze ręce co chwilę ocierały się o siebie. Bardzo mnie to podniecało. Już po 5 minutach byliśmy przy moim mieszkaniu. Przekręciłem klucz w zamku i weszliśmy do mojego skromnego mieszkania.
- Rozgość się, a ja zrobię nam herbaty.
Poszedłem do kuchni i mogłem tylko zobaczyć jak rozgląda się po mieszkaniu.
OCZAMI HARREGO
Wszedłem do sypialni. Była mała, ale za to elegancko ustrojona. Ściany były w kolorze krwistej czerwieni. Dwuosobowe łóżko stało na końcu pokoju. Kremowe poduszki i pościel idealnie komponowały się z całym aranżacją pokoju. Na ścianie widniały przepiękne zdjęcia w białych ramkach. Podszedłem bliżej. Zobaczyłem na nich Louisa z piękna dziewczyną. Moje oglądanie przerwał głos Louisa.
- Harry choć zrobiłem już herbatę.
- Już idę.
W salonie czekał na mnie Lou z kubkiem herbaty w ręku. Powierzył mi jedną. Usiedliśmy na kanapie przed telewizorem.
- L-Louis co to za dziewczyna na zdjęciach w twojej sypialni? - zapytałem.
Poczułem, że moje ręce zaczęły drżeć
- T-to moje ee... przyjaciółka.
Odetchnąłem z ulgą. Już myślałem, że to jego dziewczyna.
- Długo się znacie?
- Od gimnazjum.
- Aha. A no wiesz, pomyślałem sobie, że no yy.. może poszlibyśmy no eee... no na kawe? - zapytałem się biorąc kolejny łyk herbaty.
Bałem się spojrzeć na Louis'a. Cisza dzwoniła mi w uszach.
- Z chęcią! A kiedy? Może po szkole?
W jego głosie była wyczuwalna nuta szczęścia.
- Okej! A więc postanowione po szkole idziemy do kawiarni.
Przesiedzieliśmy u Lou jeszcze dwie godziny oglądając telewizję. Lecz po chwili ten zasnął na moim barku. Postanowiłem przenieść go do jego sypialni. Wziąłem go na ręce i zaniosłem w wyznaczony cel. Położyłem go na łóżku, a sam ukucnąłem naprzeciwo jego twarzy. Mimo, że było ciemno widziałem jego każdą rysę. Był piękny. Był seksowny. Miałem ochotę się na niego rzucići namiętnie pocałować, ale nie mogłem. Nie wiem czy Lou był gejem tak jak ja.
OCZAMI LOUISA
Poczułem, że ktoś mnie podnosi. Lekko uchyliłem oczy i zobaczyłem, że Harry mnie niesie na rękach. Przyglądałem się przez chwilę jego twarzy. Naprawdę wyglądał niesamowicie. Po chwili położył mnie delikatnie na łóżku czułem jego wzrok na sobie. Udawałem, że śpie. Zobaczyłem mroczki. Harry zrobił mi zdjęcie z fleszem. Siedział jescze przez chwilkę, ale później wyszedł, a ja usnąłem.
wtorek, 21 stycznia 2014
czwartek, 16 stycznia 2014
ROZDZIAŁ 1
Myślałem, że się przesłyszałem. Niall był kiedyś we mnie zakochany? WE MNIE? To znaczy, że Niall - mój kumpel od lat był gejem, a ja nie zauważyłem? Boże ratuj! Jaki ja byłem ślepy!
- Dlaczego mi nie powiedziałeś wcześniej? - zapytałem go.
- Lou, myślałem, że jak Ci powiem, to mnie odrzucisz, będziesz czuł do mnie obrzydzenie. Nie oszukujmy się, jestem gejem! - wykrzyczał ze łzą w oku.
Już miał odchodzić, gdy złapałem go za rękę i mocno przytuliłem. Może dziwnie to wyglądało, ale miałem to gdzieś.
- Niall, posłuchaj. Twoja orientacja nie ma dla mnie znaczenia. Byłeś, jesteś i będziesz moim przyjacielem i to się nie zmieni. A teraz choć, bo się spóźnimy na lekcję.
Posłuchał mnie i weszliśmy do szkoły. Ja wszedłem do swojej klasy, a Niall do swojej. Zająłem swoje miejsce. Siedziałem w trzecim rzędzie przy oknie, sam. Emily chodziła do innej szkoły, a tutaj nie mam kolegów, oprócz Nialla. Po chwili do klasy wszedł nauczyciel, a za nim... O Boże! Chłopak w lokach. Był pię... Louis otrząśnij się, ty masz dziewczynę, a po za tym, nie jesteś gejem. Chyba.
- Poznajcie Harrego. Będzie od dziś chodził z wami do klasy. Bądźcie dla niego mili. Zajmij wolne miejsce obok Loui'ego.
Czy ja dobrze słyszałem? On ma siedzieć obok mnie? Nie, to pewnie pomyłka. Niestety się nie przesłyszałem. Loczek zaczął iść w moją stronę. Nasze spojrzenia się spotkały. Speszony odwróciłem wzrok od Harrego i skierowałem go na widok za oknem. Usłyszałem hałas wywołany przez odsuwane krzesło. Harry usiadł obok mnie. Powoli skierowałem spojrzałem na niego. Pech chciał, że moje oczy napotkały jego. Były przepiękne. Zielone, z których można było wyczytać wszystkie emocje. Po chwili zaczął się rozpakowywać. Lekcja się zaczęła, nauczyciel zaczął coś mówić, ale ja go nie słuchałem. Moje myśli krążyły wokół Harrego. Tomlinson, co z tobą, do cholery? Ty masz dziewczynę. DZIEWCZYNĘ. Oderwałem kawałek kartki i napisałem na niej:
Nazywam się Louis. Louis Tomlinson ^^ :)
Podłożyłem ją pod nos Loczka. Najpierw spojrzał na mnie, a potem wziął do ręki długopis i zaczął pisać. Po chwili dostałem kartkę z napisem:
Harry Styles. Fajna bluzka :)))
Odpisałem :
Dzięki, Twoja też jest fajna :)
Po chwili dostałem karteczkę:
Dzięks. W ogóle, fajny z ciebie koleś.
Odpisałem:
Żeby mnie oceniać, musiałbyś mnie lepiej poznać xd
Po chwili znów dostałem karteczkę:
Czy ty coś sugerujesz, Lou?
Odpisałem:
Tak. Może pójdziemy do mnie po szkole? Pogadamy?
Znów dostałem karteczkę:
Chętnie :) Może zyskam jednego kolegę?
Odpisałem:
Już zyskałeś.
Oddałem Harremu karteczkę. Przez chwilę, nie wiadomo dlaczego, pomyślałem, co byśmy robili u mnie po szkole. Moja zboczona część mózgu właśnie się uaktywniła. Brawo dla mnie! Zrobiło mi się gorąco. Odruchowo poprawiłem bluzkę. Dostałem karteczkę z napisem:
Stanął Ci :*
Gdy zobaczyłem, co napisał Styles, położyłem rękę na moim kroczu i zarumieniłem się. Szybko napisałem wolną ręką:
Zboczuszku, gdzie się patrzysz?! :)
Odpisał mi:
Jestem patronem liczby 69 xd
Nie skończyłem pisać, bo zadzwonił dzwonek na przerwę. Gdy lekcje się skończyły, ja i Harry wyszliśmy ze szkoły i skierowaliśmy się w stronę mojego domu. Nagle usłyszałem Nialla:
- Hej, Lou! Poczekaj - zdążył nas dogonić. Ja i Loczek odwróciliśmy się w tym samym czasie. Gdy Niall nas zobaczył, stanął nieruchomo w jednym miejscu.
- Niall, co się stało? - zapytałem przyjaciela.
Niepewnie do nas podszedł.
- K-Kto to j-jest? - wyjąkał Irlandczyk.
- Harry, jest nowy w mojej klasie, więc postanowiłem się nim zaopiekować - odpowiedziałem.
- A-Aha. Niall - wyciągnął rękę do Harrego.
- Harry - uściskał ją.
W oczach Irlandczyka pojawiły się iskierki.
- Niall, mógłbyś na chwilkę? - nie czekając na odpowiedź złapałem przyjaciela za rękę i odciągnąłem na bezpieczną odległość, tak, żeby Harry nie słyszał.
- Co Ci odbiło? - zapytał poważnym tonem.
- O-On jest przepiękny, idealny! - krzyknął, ale na tyle cicho, żeby Loczek nas nie usłyszał.
- Niall, cz-czy ty się właśnie zauroczyłeś?
- Nie, nie wiem.Cholera!
Nie odpowiedziałem. Byłem zaskoczony. Odszedłem od Niallera i skierowałem się do Harrego.
- Możemy już iść - powiedziałem.
- Dlaczego mi nie powiedziałeś wcześniej? - zapytałem go.
- Lou, myślałem, że jak Ci powiem, to mnie odrzucisz, będziesz czuł do mnie obrzydzenie. Nie oszukujmy się, jestem gejem! - wykrzyczał ze łzą w oku.
Już miał odchodzić, gdy złapałem go za rękę i mocno przytuliłem. Może dziwnie to wyglądało, ale miałem to gdzieś.
- Niall, posłuchaj. Twoja orientacja nie ma dla mnie znaczenia. Byłeś, jesteś i będziesz moim przyjacielem i to się nie zmieni. A teraz choć, bo się spóźnimy na lekcję.
Posłuchał mnie i weszliśmy do szkoły. Ja wszedłem do swojej klasy, a Niall do swojej. Zająłem swoje miejsce. Siedziałem w trzecim rzędzie przy oknie, sam. Emily chodziła do innej szkoły, a tutaj nie mam kolegów, oprócz Nialla. Po chwili do klasy wszedł nauczyciel, a za nim... O Boże! Chłopak w lokach. Był pię... Louis otrząśnij się, ty masz dziewczynę, a po za tym, nie jesteś gejem. Chyba.
Czy ja dobrze słyszałem? On ma siedzieć obok mnie? Nie, to pewnie pomyłka. Niestety się nie przesłyszałem. Loczek zaczął iść w moją stronę. Nasze spojrzenia się spotkały. Speszony odwróciłem wzrok od Harrego i skierowałem go na widok za oknem. Usłyszałem hałas wywołany przez odsuwane krzesło. Harry usiadł obok mnie. Powoli skierowałem spojrzałem na niego. Pech chciał, że moje oczy napotkały jego. Były przepiękne. Zielone, z których można było wyczytać wszystkie emocje. Po chwili zaczął się rozpakowywać. Lekcja się zaczęła, nauczyciel zaczął coś mówić, ale ja go nie słuchałem. Moje myśli krążyły wokół Harrego. Tomlinson, co z tobą, do cholery? Ty masz dziewczynę. DZIEWCZYNĘ. Oderwałem kawałek kartki i napisałem na niej:
Nazywam się Louis. Louis Tomlinson ^^ :)
Podłożyłem ją pod nos Loczka. Najpierw spojrzał na mnie, a potem wziął do ręki długopis i zaczął pisać. Po chwili dostałem kartkę z napisem:
Harry Styles. Fajna bluzka :)))
Odpisałem :
Dzięki, Twoja też jest fajna :)
Po chwili dostałem karteczkę:
Dzięks. W ogóle, fajny z ciebie koleś.
Odpisałem:
Żeby mnie oceniać, musiałbyś mnie lepiej poznać xd
Po chwili znów dostałem karteczkę:
Czy ty coś sugerujesz, Lou?
Odpisałem:
Tak. Może pójdziemy do mnie po szkole? Pogadamy?
Znów dostałem karteczkę:
Chętnie :) Może zyskam jednego kolegę?
Odpisałem:
Już zyskałeś.
Oddałem Harremu karteczkę. Przez chwilę, nie wiadomo dlaczego, pomyślałem, co byśmy robili u mnie po szkole. Moja zboczona część mózgu właśnie się uaktywniła. Brawo dla mnie! Zrobiło mi się gorąco. Odruchowo poprawiłem bluzkę. Dostałem karteczkę z napisem:
Stanął Ci :*
Gdy zobaczyłem, co napisał Styles, położyłem rękę na moim kroczu i zarumieniłem się. Szybko napisałem wolną ręką:
Zboczuszku, gdzie się patrzysz?! :)
Odpisał mi:
Jestem patronem liczby 69 xd
Nie skończyłem pisać, bo zadzwonił dzwonek na przerwę. Gdy lekcje się skończyły, ja i Harry wyszliśmy ze szkoły i skierowaliśmy się w stronę mojego domu. Nagle usłyszałem Nialla:
- Hej, Lou! Poczekaj - zdążył nas dogonić. Ja i Loczek odwróciliśmy się w tym samym czasie. Gdy Niall nas zobaczył, stanął nieruchomo w jednym miejscu.
- Niall, co się stało? - zapytałem przyjaciela.
Niepewnie do nas podszedł.
- K-Kto to j-jest? - wyjąkał Irlandczyk.
- Harry, jest nowy w mojej klasie, więc postanowiłem się nim zaopiekować - odpowiedziałem.
- A-Aha. Niall - wyciągnął rękę do Harrego.
- Harry - uściskał ją.
W oczach Irlandczyka pojawiły się iskierki.
- Niall, mógłbyś na chwilkę? - nie czekając na odpowiedź złapałem przyjaciela za rękę i odciągnąłem na bezpieczną odległość, tak, żeby Harry nie słyszał.
- Co Ci odbiło? - zapytał poważnym tonem.
- O-On jest przepiękny, idealny! - krzyknął, ale na tyle cicho, żeby Loczek nas nie usłyszał.
- Niall, cz-czy ty się właśnie zauroczyłeś?
- Nie, nie wiem.Cholera!
Nie odpowiedziałem. Byłem zaskoczony. Odszedłem od Niallera i skierowałem się do Harrego.
- Możemy już iść - powiedziałem.
poniedziałek, 13 stycznia 2014
PROLOG
PROLOG
Jestem normalnym "mężczyzną".
21 lat. Studiuje na uniwersytecie "Oxford" w klasie językowej. Mam dziewczynę. Nazywa się Emily. Ona ma 19 lat. Jest piękna i jestem w 100% pewny, że ją kocham.
W poniedziałek przed lekcjami zauważyłem mojego przyjaciela z czasów przedszkola - Niall'a.
Subskrybuj:
Posty (Atom)